بیان مسئله : سرمایه اجتماعی واژه ای است که به تازگی وارد حوزه علوم
اجتماعی گردیده است. درزمینه بررسی روند ویافتن علت وعوامل تاثیرگذاربرآن
مطالعات وسیعی توسط صاحبنظران و دانشمندان علوم مختلف،ازجمله نظریه
پردازانی همچون پیربوردیو، جیمزکلمن،رابرت پوتنام وفرانسیس فوکویاما صورت
گرفته که تعاریف متعددی ازسرمایه اجتماعی ارائه کرده اند.
‘اصطلاح
سرمایه اجتماعی نخستین باردراثرکلاسیک جین جاکوب، به نام مرگ و زندگی در
شهرهای بزرگ آمریکایی (1961) به کاررفته است. این اصطلاح در دهه 1980 توسط
جیمز کلمن- جامعه شناس آمریکایی- درمعنای وسیع تری مورد استفاده قرارگرفت و
رابرت پوتنام – دانشمند علوم سیاسی – نفردومی بود که بحثی قوی و پرشوررا
درمورد سرمایه اجتماعی و جامعه مدنی درایتالیا و ایالات متحده برانگیخت.’ (
فوکویاما ،1379: 10 ).
‘پیربوردیو(1985) – جامعه شناس فرانسوی – نظریه
بسط یافته ایی ازسرمایه اجتماعی مطرح می کند. ازنظربوردیو سرمایه همزمان هم
مربوط به علم اقتصاد است وهم مجموعه ایی از روابط مبتنی برقدرت که قلمروها
وتعاملات اجتماعی مختلفی را بوجود می آورد و معمولا نامرتبط با علم اقتصاد
تصورمی شود. سرمایه فرآیندی است که ذاتا با قدرت پیوند دارد. درواقع
استنباط بوردیو ازسرمایه به گونه ایی است که او تقریبا سرمایه و قدرت را
مترادف با هم می داند. او بین شبکه های اجتماعی که یک فرد درآنها جای
گرفته، وازدل این این شبکه ها است که سرمایه اجتماعی پدیدارمی شود، و
پیامدهای روابط اجتماعی، تفاوت قائل می شود. یعنی، شبکه های اجتماعی را
نباید صرفا با تولیدات روابط اجتماعی برابردانست، زیرا چنین کاری شبکه های
اجتماعی را نامرئی می سازد. شبکه هایی که می توانند بسیارمتراکم باشند ولی
درعین حال به دلیل عدم دسترسی به آنها نمی توانند منابعی را تولید
کنند.'(فیلیپس،1385: اینترنت) .
‘به نظربورديو سرمايه هرمنبعی است که
درعرصه خاصی اثرگذارد و به فرد امکان دهد که سود خاصی را ازطریق مشارکت
دررقابت برسرآن بد ست آورد. سرمایه از نظر بوردیو سه شکل اساسی دارد:
